Sokołowski Ośrodek Kultury zaprasza na 45. edycję Zaduszek Jazzowych, która dedykowana jest Janowi Ptaszynowi Wróblewskiemu.
Już dzisiaj zachęcamy wszystkich do zarezerwowania czasu 9 listopada (sobota) i wzięcie udziału w największej jazzowej imprezie w regionie!
Zaduszki Jazzowe to cykl koncertów, który od 45 lat odbywa się w Sokołowskim Ośrodku Kultury. Te klimatyczne, jesienne wieczory uważane są za jedne z najważniejszych w imprezowym kalendarzu SOK i są prawdziwą gratką dla miłośników dobrej muzyki.
W tym roku na naszej zaduszkowej scenie wystąpią:
Największe przeboje muzyki jazzowej, najwspanialsi polscy saksofoniści. Piękno sztuki – jazz.
Piotr Schmidt – wybitny polski trębacz jazzowy z całą plejadą największych gwiazd polskiego saksofonu jazzowego: Henryk Miśkiewicz, Grzech Piotrowski, Maciej Sikała, Adam Wendt. Projekt stworzony w 2018 roku jeszcze wspólnie z św. p. Zbigniewem Namysłowskim oraz Janem Ptaszynem Wróblewskim. Projekt, z którym w roku premiery artyści występowali w najpiękniejszych filharmoniach w kraju.
Repertuar zespołu to hity muzyki jazzowej: znane standardy zaaranżowane i zagrane tak, by pozostać w sercu słuchaczy na bardzo długo. Premierze albumu „Saxesful” towarzyszyła ogólnopolska trasa koncertowa zrealizowana z szerokim rozmachem.
Fragmenty recenzji:
(…) Schmidt i jego zespół grają bardzo spójnie, prowadzeni przez różnych saksofonistów, którzy wszyscy wnoszą fantastyczny wkład do albumu. Także Schmidt, którego solówki są bardzo imponujące i porywające. Płyta przypominająca „With the Tenors of Our Time” Roya Hargrove’a pod względem koncepcji hołdu i jakości. Klasa!
– Wulf Mueller (Okeh Records/Sony Music Germany)
“Saxesful” brzmi, jakby nagrały go amerykańskie sławy.
Marek Dusza (Audio)
Melancholijna ballada “You Don’t Know What Love Is” zagrana z Kwartetem Schmidta przez Jana “Ptaszyna Wróblewskiego, bardzo uduchowione w pierwszej części, przeistaczają się następnie w podparty mantrycznym riffem kontrabasu “pojedynek” trąbki lidera z saksofonem Piotra Barona, gershwinowskie “Summertime”, czy niesamowicie zaaranżowane, rozbudowane do 13 minut: “What A Wonderful World” z Grzechem Piotrowskim i kończący album bluesowy temat Theloniousa Monka (“Blue Monk”) z czarownym wręcz saksofonem Adama Wendta, to tylko kilka powodów, dla których każdy szanujący się miłośnik polskiego jazzu winien zapoznać się z tym albumem.
– Robert Ratajczak
Wydawać by się mogło, że zaproszenie do projektu wybitnych saksofonistów ( Jan Ptaszyn Wroblewski, Zbigniew Namyslowski, Henryk Miśkiewicz, Grzech Piotrowski, Maciej Sikała, Adam Wendt) i dobranie repertuaru złożonego ze słynnych standardów (plus perfekcyjna sekcja rytmiczna) muszą stworzyć pomysł, który stanie się sensacją rodzimego jazzu. Ale aby taką „sax-machinę” uruchomić potrzeba nie tylko ogromnego zapału, ale przede wszystkim artystycznej determinacji. No i oczywistej kreatywności lidera-instrumentalisty. „Saxeful” jest przeto pięknym, ważnym i stworzonym z ogromnych rozmachem pomysłem, którym trębacz Piotr Schmidt fantastycznie realizuje swoje artystyczne marzenia i ambicje.
– Dionizy Piątkowski (Era Jazzu)
Nie mam zbyt często okazji słuchać muzyki, która potrafi z jednej strony zachwycać melodyjnością: kołysać, dawać wytchnienie, przenosić sentymentalnie do najpiękniejszych momentów z przeszłości; z drugiej strony dostarczać niesamowitych wrażeń artystycznych, docierających jedynie w trakcie głębokiej analizy fragmentów danego utworu, czy nawet pojedynczych dźwięków, z których została złożona.
Piotr Bielawski (Radio Łódź, Ether Jazzu)
„Saxesful” to album, który traktować należy jako hołd złożony wybitnym polskim saksofonistom i jazzowi samemu w sobie. Jako płyta niosąca radość z samego obcowania z muzyką, sprawdza się naprawdę doskonale i pokazuje, jak dużym szacunkiem i uznaniem darzony jest Piotr Schmidt w jazzowym środowisku.
– Jędrzej Janicki (Polish-Jazz)
Zespół wystąpi w składzie:
Klasyczny kwartet jazzowy wzbogacony o elektroniczne, klawiszowe brzmienia oraz gitarę basową, pozwalającą na wycieczki w stronę rocka czy fusion.
Rafał Dubicki to kompozytor i trębacz, który zachwyca dźwiękiem. Podjął się niełatwego zadania, by przekonać słuchaczy, że jazzowa muzyka instrumentalna jest nie tylko dla elit. W swojej twórczości łączy ze sobą trudne dźwięki z rozrywkową nutą, tworząc m.in. muzykę filmową. Muzyka Rafała Dubickiego to fuzja wielu gatunków, począwszy od klasycznych jazzowych brzmień po nowoczesne elektroniczne rozwiązania. Główną cechą kompozytora i trębacza jest melodyjność utworów. Melodia stanowi nadrzędny element każdej kompozycji, pozostaje w świadomości odbiorcy na długi czas. Do wielu z utworów Dubickiego powstały teledyski, pokazując wykorzystanie tej muzyki w wersji filmowej, obrazowej.
Kwartet występuje w składzie:
Absolwent Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy na wydziale Jazzu i Muzyki Estradowej. Trębacz współpracujący z wieloma polskimi i zagranicznymi muzykami, m.in.: Ray Wilson & Genesis Orchestra, Alex Band Aleksandra Maliszewskiego, Eljazz Big Band, Pendofsky, Michał Sołtan. Nagrał również muzykę filmową do nagrodzonego w Gdyni filmu Jestem Mordercą. Uczestnik oraz laureat wielu jazzowych konkursów w Polsce. W roku 2019 nagrał i wydał autorską płytę Story About Emotions. W roku 2021 ukazał się jego drugi album Shadow On The Space.
PPianista, absolwent Akademii Muzycznej w Katowicach na wydziale jazzu. Naukę pobierał m.in. u Andrzeja Jagodzińskiego, Michała Tokaja, Zbigniewa Namysłowskiego. Jako członek zespołu Bednarska SuperBand pod kierownictwem Namysłowskiego był uczestnikiem dwóch edycji na festiwalu Jazz Rally w Dusseldorfie. W roku 2012 zaaranżował muzykę do spektaklu Piękna Lucynda (reż. Beata Redo-Dobber, Teatr Rampa).
Kontrabasista, absolwent Akademii Muzycznej im. G. i K. Bacewiczów w Łodzi oraz Akademii Muzycznej im. I.J. Paderewskiego w Poznaniu. Jako muzyk orkiestrowy i klasyczny współpracuje z licznymi instytucjami kultury i orkiestrami. Drugim aspektem artystycznej działalności Mateusza Woźniaka jest szeroko pojęta muzyka jazzowa oraz rozrywkowa. Wyraża się w niej zarówno za pomocą kontrabasu, jak i gitary basowej.
Gra na perkusji i instrumentach perkusyjnych. Na profesjonalnej scenie jazzowej zadebiutował w Trio Marka Blizińskiego w 1977 roku. W latach 1981–84 grał w zespole Zbigniewa Namysłowskiego Air Condition, na festiwalu Jazz Jamboree w 1983 roku wystąpił przed Milesem Davisem. Współpracował z Trio Janusza Strobla, Trio Włodka Pawlika, Wojciechem Karolakiem, Andrzejem Jagodzińskim. Współtworzył Radio Jazz – pierwszą polską stację radiową grającą muzykę jazzową. Nagrywał muzykę do wielu filmów. Współpracował również ze Zbigniewem Wodeckim, Anną German, Martyną Jakubowicz, grupą VOX. Obecnie grywa w Teatrze Buffo oraz w Teatrze Polonia. Odznaczony medalem Gloria Artis.
