Dyskusyjny Klub Filmowy Zbyszek zaprasza na spotkanie z klasyką polskiego kina.

“Pociąg” w reżyserii Jerzego Kawalerowicza to jeden z najbardziej zaskakujących dzieł polskiej szkoły filmowej. Film z jednej strony jest grą konwencjami thrillera i melodramatu, z drugiej – rodzajem pełnego niedopowiedzeń, poetyckiego szkicu.

O fenomenie “Pociągu” i twórczości Jerzego Kawalerowicza opowie Grzegorz Gil, pracownik SOK, prywatnie pasjonat kina.

Ten film mówi o głodzie, o tęsknocie uczuć, niekoniecznie zresztą miłosnych. Dziewczyna odczuwa niedosyt życia, u mężczyzny – pod jej wpływem – rodzi się samotność. Każdy człowiek jest w pewnym sensie niezadowolony z tego, co ma, i zostawia sobie jakąś furtkę, jakąś niejasną perspektywę. Tą tęsknotą uczuć zostali obdarzeni wszyscy bohaterowie “Pociągu”. Nastąpił niejako podział jednego melodramatu na wiele osób

Jerzy Kawalerowicz

Pociąg

Upalne lato. Pociąg pospieszny odchodzi z warszawskiego dworca. Wśród pasażerów znajduje się Jerzy (Leon Niemczyk). Zapomniał miejscówki do wagonu sypialnego. Przekupiona konduktorka kieruje go do ostatniego wolnego przedziału. Bohater niespodziewanie zastaje tam piękną blondynkę Martę (Lucyna Winnicka). Z powodu braku wolnych miejsc Jerzy i Marta muszą podróżować razem. W pociągu znajduje się również Staszek (Zbyszek Cybulski), były chłopak Marty. Wciąż usiłuje ją przekonać, że powinna z nim zostać, ale dziewczyna wyraźnie nie chce. Pomiędzy Jerzym i Martą stopniowo nawiązuje się przyjazny kontakt. Oboje mają za sobą przykre przeżycia i to ich łączy.

Melancholijny nastrój filmu współtworzy muzyka, zwłaszcza balladowa wokaliza Wandy Warskiej stanowiąca motyw przewodni. Z dzisiejszej perspektywy nocna podróż to metafora życia, a cały “Pociąg” to nostalgiczny powrót do najlepszego okresu w historii polskiego, w doskonałym aktorskim towarzystwie.

Pomysł na ten film podsunęło samo życia: wskutek zbiegu okoliczności Jerzy Kawalerowicz jechał kiedyś nad morze w damskim przedziale sypialnym z przeżywającą kryzys kobietą, która przez noc opowiadała mu historię swojego życia. Reżyser, szukając najlepszego sposobu na filmową wersję tej opowieści, postanowił umieścić niemal całą akcję w pociągu.

• kategoria: dramat psychologiczny
• produkcja: Polska
• długość trwania: 1,30′
• ograniczenie wiekowe: 15+